અભિપ્રાય આપતા પહેલાં સાત ગળણે ગાળીએ

પ્રવેશ દ્વારે “ રજા સિવાય અંદર આવવાની મનાઈ છે ” એવું બોર્ડ કોઇ મોટી કંપનીના ઔદ્યોગિક એકમે, કોઇ રાજકારણી નેતાની બેઠકે , સરકારી કર્મચારીની ઓફિસે, કે કોઇ માલેતુજાર શેઠિયાને બંગલે અચૂક ભળાય છે ત્યારે સમજી  જવાનું કે સીધા મળવા ગયે બહુ કામમાં ડૂબેલા હોઇ ડીસ્ટર્બ થવાનો સવાલ હશે તેમને. સીધા મળવા ગયે તેમને કંઇક તકલીફ જેવું જણાતું હશે તો જ આવું લખવું પડેને ? તેમની સાથે ખેડુતના રાત-દિનના સખત ઉદ્યમ વાળા અને કટોકટી વાળા સમયની ઉપસ્થિતિને સરખાવીએ, તો કોઇને સમય આપવાનો તેમને અવકાશ હોય ખરો ?  અરે ! કોઇ કોઇ વાર બેસીને નિરાંતે ખાવાનો પણ ગાળો નથી હોતો, તે છતાં તેમના બાગ-બગીચાના દરવાજે કે ખેતર-વાડીના શેઢે “ રજા સિવાય અંદર આવવું નહીં” એવું લખાણ કોઇને વાંચવા મળ્યું હોય તો કહો !                                    

          ખેતી સિવાયના બીજા વ્યવસાયો બધા હોય છે વપરાશી ચીજ-વસ્તુઓની હેરાફેરી કરી, થોડી ગુપ્તતા રાખી, પૈસા રળી લેવાના. જ્યાં માત્ર પૈસા જ રળવાની  યુક્તિ-પ્રયુક્તિઓ કરાતી હોય ત્યાં બીજા બધાથી ઘણું યે છાનુંમાનું રાખવું પડે છે. એટલે જ કોઇ અંદર આવી, ત્યાં ઉપયોગમાં લેવાતી, બીજા બધાથી છુપાવી રાખવા જેવી ખાનગી-સરકારી કામગિરી કે પ્રોડક્શનની નવિનતમ ટેકનીક કે કોઇ તરકીબ, બીજા જોઇ-જાણી જાય અને વહીવટમાં કે વ્યવસાયમાં હરિફ બનવાની ઉપાધિ ઊભી કરે- તેમાંથી બચવા આવાં બોર્ડ લટકાવવાં પડતાં હોય તેવું જણાય છે.

  ખેતીની વાત જુદી છે = જ્યારે “ખેતી” એ માત્ર પૈસા રળવાનો નહીં, તમામ લોકો સાથે રહીને જીવન નિર્વાહ કરવાનો વ્યવસાય છે. ખેતી એ તો હંમેશા કૃપા વરસાવતી, કુદરત માતાના ખોળે ઝૂલતી, બીજા કોઇનાએ ભય કે સાડીબાર વિના પરસેવાની કમાણી દ્વારા મરદાનગીભર્યો પ્રમાણિક રોટલો રળવા સાથે અન્યની ભરણ-પોષણની ચિંતા સેવનારી જીવન પ્રણાલી છે ભૈલા ! એટલે છેતરામણથી કોઇનું પડાવી લેવાનું કે છાનું-છપનું રાખવા જેવી કોઇ વાત આમાં આવતી જ નથી. તેથી ખેતીમાં વધુ અન્ન-દાણાં, ફળ કે કઠોળ, દૂધ કે શાકભાજી વગેરે મેળવવાની કોઇ સારી રીત-પધ્ધતિ કે યુક્તિ કોઇના હાથમાં આવી હોય તો, તે બીજા ખેડુતને  જણાવવામાં મનને ચોરી તો  ન જ રખાય  ને ! “ સુખ તો વહેંચવાથી જ વધે છે ” એજ સંસ્કારસુત્ર ખેડુતની નસેનસમાં રૂધિર બની વહેવું જોઇએ.

ખેડુત, ખેડુતની વાત પહેલાં સ્વિકારે છે. = 20 વરસ પહેલાં જ્યારે પંચવટી બાગમાં આમળાંની ખેતી કરવાનું મન થયેલું ત્યારે આમળા વિષે જોવા-સમજવા આણંદની કૃષિ યુની.મા જઇ , એના બાગાયત વિભાગના વડા ડૉ. કે.પી.કીકાણી સાહેબને મળ્યો. કેંપસ પરના આમળાનાં ઝાડ, એને આવેલો ફાલ, એને અપાયેલી માવજત – બધું જોયું-જાણ્યું. અમારે આમળાંનું વાવેતર જરૂર કરવું એવો કીકાણી સાહેબનો આગ્રહ જોઇ અમારુંયે મન વધ્યું. છતાં મનમાં એક ખચકાટ રહ્યા કરે કે  “ ભલા ! આ તો કૃષિની યુનીવર્સિટી છે, અહીં તો આ “ પ્રયોગની ખેતી” ગણાય. એની પાછળ ખર્ચ ગમે તેટલો થાય-તો તે સંશોધનના હેડે નખાઇ જાય ! અમારે આવો ખર્ચ ફોગટ જાય તો ક્યા હેડે નાખવો ? આ માટે કોઇ ખેડુતની વાડી જોવી જોઇએ અને આર્થિક કસોટીમાં પાર ઉતરેલા કોઇ ખેડુતનો અભિપ્રાય જાણવો પડે !” તે પછી  અમે ઉતરસંડા અને નરસંડાના આમળાંના વાવેતર વાળા બગીચા જોયા, તેના ખેડુતોને મળ્યા અને તેમની પાસેથી આમળાંનું આર્થિક પાસું જાણ્યાં પછી જ આમળાંને પંચવટીબાગમાં પ્રવેશ કરાવ્યો. નહીં તો કીકાણી સાહેબ તો ડૉક્ટરેટ ડીગ્રી ધરાવતા અને ખેડુતોમાં ફળપાકોની ખેતી કેમ વધુ વિસ્તરે એના માટે તન-મન-ધનથી કાર્યશીલ એવા બાગાયત નિષ્ણાત હતા. તેમ છતાં માત્ર તેમના અભિપ્રાય ઉપર આગળ ન વધતા, આમળાંની પ્રત્યક્ષ ખેતી કરી રહેલા ખેડુતની વાતને આધારે આગળ વધ્યા. ખેડુતના તટસ્થપણે અપાએલા અભિપ્રાયનું વજન એટલું નક્કર હોય છે મિત્રો !

 આપણી નૈતિક ફરજ ન ભૂલીએ= આપણે જાણેલી ખેતીની કોઇ નવી રીત,પધ્ધતિ કે જેમાં અદ્યતન બિયારણ-દવા કે ખાતર-પોતર, એની પાછળ લાગેલી મજૂરી અને અન્ય ખર્ચ પછી એમાંથી મળેલ ઉત્પાદનના આંકડા બાબતે કોઇને વિગત જણાવવાની થાય ત્યારે બહુ જ તટસ્થ રહીને, આપણને જે અનુભવાયું હોય-જે કમાયા હોઇએ, અરે ! નુકશાન થયું હોય તો તે પણ જણાવવું એ આપણી નૈતિક ફરજ બને છે. કોઇને ઘીંહલાને માર્ગે તો ન જ ચડાવી દેવાયને !

      હમણાં થોડા દિ’  પહેલાં ખેતીના એક ખૂબ રસિયા યુવાન ભેગા થઇ ગયા, અને સજીવખેતીમાં ઘઉં કેટલા ઉતરે, તેની વાત નીકળતાં મારો અનુભવ કહ્યો કે “ બધું સમુસુતરું હોય તો નાને વીઘે 35 થી 42 મણ જેવા ઉતરે છે.” તેમણે મારી વાત કાપી નાખી- “શું હીરજીભાઇ ! એવી તે કાંઇ સજીવખેતી કરાતી હશે ? આવો મારી સાથે જોવા ! ફલાણાભાઇ સજીવખેતી જ કરે છે, નાખી દેતા દેતાંય તમારાથી ત્રણગણા વધુ વીઘે ઉતારે છે બોલો !” શું કહેવું મારે ? અમારી જમીનની ફળદ્રુપતા, પાણીની સોઇ અને કદાચ માવજત ઓછી રહેતી હોય તો  35 થી 42 મણની જગાએ એમને થોડા વધુ ઉતરતા હશે, એની એ ના નથી પણ ત્રણગણા એટલે નાના વીઘે સવાસો મણનો ઉતારો ! અતિશયોક્તિનીયે કોઇ હદ હોયને ? દાર્શનિક પુરાવાની જગાએ આવા મૌખિક અભિપ્રાયો મોટાભાગે વાંજિયા રહી જાય એ ખેડુતોના હિતમાં છે. મેં જોયું છે કે સફળ ખેડુતો ઘણીવાર પોતાની ખેતીના ઉત્પાદનના આંકડા ઊંચા આપવામાં પોતાની મહત્તા મનાવતા હોય છે                

             અભિપ્રાયમાં  “તટસ્થતા”ની દેખાતી ઉણપ

[1] પોતાની ચાવી બીજાને  ન બતાવનારાયે છે ! = વીસેક વરસ પહેલાંનો પ્રસંગ છે.-અમારા મોટાકાકાને વાડીએ લઇ જઇ મેં પૂછ્યું હતું “ કાકા ! કપાસને હવે પાણી પિવરાવવાનો  વખત થઇ ગયો ગણાય ને ?” તો કહે “ ના રે ના ! પાંચ-સાત દિવસ ખમી જાવ ! હજુ વહેલું પડશે,” મોટાકાકા તો ખેતીના પૂરા અનુભવી. મેં એમની વાત માની. પાંચ દિવસ પિયત આપવામાં મોડું કર્યું - ને કપાસ માળો લંઘાઇને સાવ વણાઇ ગયો ! હું તો ઉપડ્યો એ કાકાની વાડીએ. કાકા વાડીએ નહોતા.કામ કરનાર મજૂર એના કપાસમાં પાણી વાળતો હતો. કપાસનો ઘેરો તો સરસ કોળ્યમાં કલા કલા કરતો ભાળ્યો ! મજૂરને પુછ્યું “ પાણી કે દિ’  શરુ કર્યું ?” તો કહે “ આજ દસમો  દિવસ છે, દસ દિ’ પહેલાં પાયેલાને આજ બીજું પાણ શરુ કર્યું છે.” હું તો વિમાસણમાં મુકાઇ ગયો કે “ આ કાકાએ પાણી એના કપાસમાં પાંચ દિ’ પહેલાં શરુ કરેલું અને મને કેમ પાંચ દિવસ મોડું શરૂ કરવાની સલાહ દીધી હશે ? આનું કારણ શું ?” આવા લોકોને સામૂહિક પ્રગતિ નથી ખપતી. બીજાને પછાડવામાં જ પોતાનો વિકાસ સમજતા હોય છે. પછી તો અમે એ કાકાનો સ્વભાવ જાણી ગયા એટલે એને પૂછીએ ખરા, પણ એ કહે એવું કરવાનું નહીં ! ખેતીમાં તો દરેકને પોતાની મહેનતનું રળવાનું છે, કોઇની આડેથી કંઇ પડાવી જવાની વાત જ નથી. ખેતી તો જેવી જેની મતિ-શક્તિ  એવી કમાણી એ કરે ! કોઇને નુકશાનીમાં ઉતારવાનું પાપ આપણાથી તો ન જ કરાયને !

          એક ખેડુતની વાડીએ હું જઇ ચડેલો. તેઓ બિયારણના રજકામાં લશ્કરી ઇયળના ઉપદ્રવ સામે દવા છાંટે. તે વરસે લશ્કરીનો બહુ ઉપાડો હતો. ભલભલાના રજકાના ઘેરા સાફ કરી નાખેલા ! આ ભાઇને કોઇ કારણસર - કાગનું બેસવું ને ડાળનું ભાંગવું –દવાનુ પરિણામ સારું મળેલું. મેં પુછ્યું “ કઇ દવા છાંટો છો ?” તો ડબલું લાવીને બતાવ્યું. દવાના ડબલા પર          “ડીમોક્રોન” લખેલું. મને પડ્યો વહેમ ! કારણ કે છંટકાવ ચાલુ હતો અને એની વાસ ડીમેક્રોનની નહોતી ! એની ગંધ ઉપરથી મને ડી.ડી.વી.પી દવાની એ યાદ તાજી થઇ ગઇ [કારણ કે વર્ષો પહેલાં દિવેલાના અમારા બીજ-પ્લોટમાં  લશ્કરી ખૂબ લાગેલી અને અમે ડી.ડી.વી.પી.નો  કેન મોઢે ઉપયોગ કરેલો ] મેં કહ્યું “ સાચુ બોલ ભાઇ ! આ દવાના ડબલા પર નામ છે એ દવા આ નથી ” તો દાંત કાઢતાં કાઢતાં મને કહે “ તો કઇ છે, તમે જ કહોને ! મેં કહ્યું “ ગંધ પરથી દવાના નામની ખબર ન પડે પણ ડી.ડી.વી.પી. ટેકનીકલ અંદર હોય  એવી આ વાસ છે.” તે સાંભળી મને કહે- “હું તો તમારી પરીક્ષા કરતો હતો કે તમને કેવીક ખબર પડે છે એની.” અંતે તો એણે કબુલ્યું પણ ખરું કે “ હા, તમારી વાત સાચી છે”. પણ આવું કરવાનું કારણ પૂછ્યું તો કહે “ નોખનોખી કેટલીય દવા છાંટી જોઇ, પણ આના જેવું સારું પરિણામ કોઇનું નથી મળ્યું.  બીજાને આની ખબર ન પડી જાય, માટે ચૂસિયાંને મારવા લાવેલ દવાના ખાલી ડબલામાં આ દવા ભરી દીધી છે.” શું કહેવું આને ? મગના જથ્થામાં કોઇ કોઇ કઅડુ મગ- જે ગમે તેવા ઉકળતા પાણીમાં પણ ચડીને પોચા નથી થતા- એમ ખેડુતોમાં પણ કોઇ કોઇ કઅડુ ખેડુત હોય્ છે ખરા ! આપણે એવા ન થઇએ.

 [2] બીજાની શેહમાં આવી જઇ ખોટી સલાહ દેવી = ખાતર, બિયારણ, જંતુનાશક દવા કે હોય ફળઝાડના કલમ-રોપડા વેચનાર વ્યાપારી ! પોતાનો માલ ખેડુતોમાં ઘુસાડી દેવાની માસ્ટરી ધરાવતા હોય છે. કઇ વસ્તુથી કેટલો લાભ થશે, એ જોવા-ચકાસવાનું  કામ એનું નથી.એનું ધ્યેય તો કઇ ટ્રીક અજમાવી હોય, તો વધુ જથ્થામાં વસ્તુ વેચાય એવું હોય ! એ માટે એ ખેડુતને મળતાં પહેલાં જાણી લે છે કે જરા ખ્યાતિવાળો આગેવાન ખેડુત કોણ છે ? પહેલાં એને મળે અને નાખણી એવી કરે કે ન પૂછો વાત ! એની ખેતીના થોડા વખાણ કરી આગળ કરે. અરે ! જો મેળ પડતો હોય તો મામા,માસી,ફોઇ કે સસરા પક્ષના સંબંધી,  મિત્ર,પાડોશી કે હિતેચ્છુ બની જઇ,નજીકતાનો દાવો કરી, પોતાના વાહનમાં આગળ બેસાડી સાથે ફેરવે, અને વેચાણ બાબતે એને મોરિયાળ બનાવે, અને એ જે વસ્તુ વેચવા નીકળ્યા હોય, એ વસ્તુના આપણા જ મોઢે સૌ સાંભળે તેમ વખાણ કરાવી – આપણા જ ઓળખીતા,સગા-સંબંધીકે મિત્રમંડળમાં એની વસ્તુ ખપાવવામાં આપણને નિમિત્ત બનાવે ! ખેડુતો તો એ અજાણ્યા વેપારી કરતાં આપણા અભિપ્રાયને વધુ ધડા રૂપ ગણી, એ વસ્તુ ખરીદવાનું જોખમ વહોરે, અને ક્યારેક ફસાઇ મરે, તો ગુનેગાર કોણ થયું કહો ! એ વેપારી કે એનું સાધન બની ગયેલા આપણે ?

 [3] કમીશનની મધલાળે વળગાડી ખોટા અભિપ્રાય અપાવે =આર.ટી.ઓ માં વાહનની નોંધણી કરાવવાની હોય,કે બેંકમાંથી લોન લેવી હોય, કોઇ વસ્તુનો સોદો કરવો હોય કે મકાન બાંધકામ માટે રેતી-પથ્થર કે ઈંટનો ફેરો  જોઇતો હોય-સીધેસીધું કામ પતતું જ નથી. વચ્ચે વચેટિયા તો જોઇએ જ ! ખેતીમાં પણ આ જ શિરસ્તો દાખલ થવા માંડ્યો છે. મજૂર તેડાવવાના હોય, ભાગિયા રાખવાના હોય કે ગાય વેચવાની હોય , અરે ! મગફળી-કપાસ જેવો માલ વેચવાનો કેમ ન હોય ! વચ્ચે દલાલ ન આવતો હોય, એવું  હવે બનતું જ નથી !

     હજુ હમણાનો જ  પ્રસંગ: “ હીરજીભાઇ ! કાલે તો તમને સમય નહોતો. આજ કેમ થશે ? અમારે માત્ર અર્ધો કલાક ખેડુતોના લાભાર્થે તમારો સમય લેવો છે.”  હું હજુ હા-ના કરું તે પહેલાં તો શૂટેડ-બૂટેડ બે જુવાનિયા –ખભે થેલા ટીંગાડેલા,ને બપોરના દોઢ વાગે દરવાજામાં દાખલ થઇ, હાથે ખુરશી ઢાળી મારી નજીક બેસી ગયા અને શરુ કરી દીધું “ અમે સાંભળ્યું છે કે આ વિસ્તારમાં ખેતીમાં અવનવા પ્રયોગો કરવામાં તમારું નામ છે. આસપાસના તો શું, દૂર દૂર સૌરાષ્ટ્રના જ નહીં –ગુજરાતભરના ખેડુતો તમારી સાથેના ફોન, રેડિયો, કૃષિ મેગેઝિન અને છાપાનાં વાર્તાલાપ-લખાણ દ્વારા તમારી સલાહ અને માર્ગદર્શન મેળવી રહ્યા છે. એટલે લાંબી ગણતરીએ આપની પાસે આવ્યા છીએ, કે અમારી આ કંપનીએ તાજેતરમાં ખેડુતોને ખૂબ લાભ થાય તેવી આ પ્રોડક્ટ્સ લોંચ કરી છે. તમે જો બીડું ઝડપો તો તમને અને અમને બન્નેને લાભ જ લાભ સમજોને ! એવી ગોઠવણી અમે કરીને આવ્યા છીએ કે તમારે કોઇ ખર્ચ કરવાનો નથી, કે નથી કોઇ વસ્તુ ખરીદવાની.અમે એમ કહીશું કે “ હીરજીભાઇ આ પ્રોડક્ટ્સ વાપરે છે” અને તમને એ લોકો ખરાઇ કરવા પૂછે, કે ફોન કરે ત્યારે એટલું કહેવાનું કે “ હા, હું વાપરું છું, અને એની અસર બહુ સારી થાય છે.” આ વિસ્તારમાં વેચાણ થાય તે બધામાં તમારા કમિશનના ટકા તમને ઘેરબેઠાં મળી જશે,” જુવાનિયો એકીશ્વાસે બોલી ગયો. કહો ! મારા તો ભાગ્ય જ ખૂલી ગયાને મિત્રો ! પ્રોડક્ટસ સારી છે કે નબળી-કશી ખબર ન હોય અને મોટી મા બની વેપારીની ભેરે ચડવા માંડું અને મારા અભિપ્રાયે ખેડૂતોને ભરમાવામાં મદદગારી કરું ? આથી મોટું બીજું ક્યુ પાપ હોઇ શકે ?

 [4] પ્રસંશા કે પ્રસિધ્ધિના લોભમાં નાખીને = હમણાં હમણાંના વેપારીઓના પોતાની ચીજ-વસ્તુના પ્રચારના નવા નુસ્ખા પ્રમાણે ક્યારેક છાપામાં, કૃષિ-મેગેઝિનમાં કે રોડ-રસ્તે બોર્ડ-પાટિયાં લગાવી, ખેડુતના નામ-ફોટા સાથેનો દૂરુપયોગ શરૂ થયો છે. ઘડીભર તો એમ થાય કે “ કંઇ વાંધો નહીં ! આપણા તો સમાજમાં વખાણ થાય છે ને ?” પણ ના ! રખે એવું થવા  દેતા ! ચેતજો ! આ જાહેરાતમાં વાસ્તવિકતાથી વધુકા લાભનાં આંકડા દર્શાવી ,ખેડુતોને ખોટી વિગતો આપી ફસાવી પાડવાના ફાંહલામાં પકડાવી દેવાનું નીમિત્ત આપણે તો નથી બની રહ્યાને, જોજો !

         પંચવટી બાગ                                                           - હીરજી ભીંગરાડિયા                 

      માલપરા જિ. ભાવનગર                                                    [મો. 93275 72297]

હીરજીભાઇ અને ગોદાવરીબહેનનાં પુસ્તકો

                 [1]  ખેતી કરીએ ખંતથી શ્રેણી અંવયે....12 પુસ્તિકા

                    

                    સંપુટ; 1 પ્રેરણા, ઝીણા જીવો અને સજીવખેતી

                              [1] ખેતી; દિલડાનો રંગ

                              [2] ઝીણાં જીવડાંની મોટી મહેર

                              [3] સજીવખેતી; વિચારથી વ્યવહાર તરફ

                   

                    સંપુટ; 2 જમીન, પાણી અને સાચવણ

                             [1] જમીન; પાકનું ભાણું

                             [2] પાક-પાણીને ન્યારો સંબંધ

                             [3] વાડી, મોલ અને માલ, રખોપાથી ન્યાલ

                  

                   સંપુટ; 3 વ્યવસ્થાપન, કુનેહ અને કોઠાસૂઝ

                            [1] જમીનમાં દટાએલા ધનની તરકીબથી શોધખોળ

                            [2] ખેતીમાં કુનેહી કામગીરી

                            [3] કોઠાસૂઝના કીમિયા

                 

                    સંપુટ; 4 ગોપાલન, બાગાયત અને વેલીવૃક્ષો

                           [1] બેલડાનું બીજું ભાંડરડું-ગોપાલન

                           [2] વૃક્ષો આપણાં કમાઉ ભાંડરડાં

                           [3] ખેડૂતોના સાથી-સેવક વેલી-વૃક્ષો

                ઉપરનાં પુસ્તકોનું વિતરણ આ ત્રણ સ્થળોથી થશે.

જતન ટ્ર્સ્ટ                    રવિકૃપા ટ્રસ્ટ                     હીરજીભાઇ ભીંગરાડિયા

વિનોબા આશ્રમ ગોત્રી         લોકવિજ્ઞાન કેંદ્ર લોકભારતી       પંચવટી બાગ    

વડોદરા;390021               સણોસરા ; 364230             માલપરા ; 364730

ફોન-0265-2371429          મો.9426461277                મો. 9327572297

                  [2] હીરજીભાઇ અને ગોદાવરીબહેનનાં અન્ય પુસ્તકો

[1] બોલકી વાડીનો સજીવ સંસાર..........................જતન ટ્રસ્ટ પ્રકાશન  વડોદરા

[2] પાણી- પ્રશ્ને દેખાડીએ આપણું પાણી.................જતન ટ્રસ્ટ પકાશન  વડોદરા

[3] કેરડે ફૂટ્યાં ફૂલ .......................લોકભારતી ગ્રામ વિદ્યાપીઠ પ્રકાશન સણોસરા

[4] સફળ ખેડૂતનાં સાત પગલાં.........................  કૃષિ વિજ્ઞાન પ્રકાશન રાજકોટ

[5] આપણો ખેતીસંગ...........................................કૃષિ વિજ્ઞાન પ્રકાશન રાજકોટ

[6] ખેતી; પ્રેમ અને કુનેહ...............................ભરાડ ફાંઉડેશન પ્રકાશન રાજકોટ

[7] વૃક્ષો ખેડૂતોના કમાઉ કંધોતર...................ભરાડ ફાંઉડેશન પ્રકાશન રાજકોટ

[8] જમીન એક ખજાનો.................................ભરાડ ફાંઉડેશન પ્રકાશન રાજકોટ

[9] સજીવખેતી અને તેનું વિજ્ઞાન...................ભરાડ ફાંઉડેશન પ્રકાશન રાજકોટ

[10] પાણી, મોલ ને માલ રખોપાથી ન્યાલ......ભરાડ ફાંઉડેશન પ્રકાશન રાજકોટ

[11] ખેતીમાં કોઠાસૂઝ અને ગોપાલન...............ભરાડ ફાંઉડેશન પ્રકાશન રાજકોટ

[12] ખેતીમાં મનોમંથન અને કૌશલ્યો...................જતન ટ્રસ્ટ પ્રકાશન વડોદરા

[13] કૃષિરથનાં પૈડાં બે, ‘જમીન’ અને ‘પાણી’……જતન ટ્રસ્ટ પ્રકાશન વડોદરા

[14] ઝાડ, છોડ ને ગાય – ખેડૂતોના જાય-ભાઇ.......જતન ટ્રસ્ટ પ્રકાશન વડોદરા

[15] પાકને રક્ષતાં પાંખાળાં..................................જતન ટ્રસ્ટ પ્રકાશન વડોદરા

ઉપરના પુસ્તકો માટે સંપર્ક .......

                   જે-તે પુસ્તકના પ્રકાશકશ્રી અને હીરજીભાઇ ભીંગરાડિયા

                              

ટુંકી વિગત [બાયોડેટા]

નામ – હીરજીભાઇ ભીખાભાઇ ભીંગરાડિયા

સરનામું – “પંચવટીબાગ ” મુ. માલપરા તાલુકો-ગઢડા [સ્વામીના] જિ. ભાવનગર [પી.364730]

જન્મ તારીખ – 20-9-1945     ટેલીફોન –[02847] 283621  મોબાઇલ – 93275 72297

અભ્યાસ – કૃષિ સ્નાતક  [લોકભારતી ગ્રામ વિદ્યાપીઠ- B R S  -1965 ]

વ્યવસાય –  ખેતી, બાગાયત, ગોપાલન, ગ્રામસેવા   ખેતીની શરૂઆત – 1965 થી.....હાલ શરૂ છે.

વ્યવસાય યુનીટની વિગત -

વાડીનું નામ – પંચવટી બાગ       ક્ષેત્રફળ – 40 એકર         પિયત વિસ્તાર – 40 એકર

પિયતની પધ્ધતિ – 1987 [25 વરસ] થી લગાતાર ટોટલ જમીનમાં ટપક સિંચાઇ પધ્ધતિ

વાડી પર થઇ રહેલા કાર્યક્રમો અને પ્રયોગો –

            [1] સજીવ ખેતી

            [2] પર્યાવરણીય ફળવૃક્ષો, ઇમારતી વૃક્ષો, શાકભાજી, અનાજ તથા રોકડિયા પાકોના વાવેતર તથા પ્રયોગો

            [3] પાણી બચાવ-સંગ્રહ-[ખેત તલાવડી] રીચાર્જ-જળવપરાશ [ડ્રીપ]અને મલ્ચિંગની વ્યવસ્થિત કામગીરી

            [4] “ ગીર “ ગાયોનો ઉછેર ,દૂધની ખેતી, ગાયોના માધ્યમથી સેંદ્રીય ખાતર બનાવવાના વ્યવહારુ ઉપાયો

            [5] “સૂર્યપ્રકાશ” ની ખેતી / પર્યાવરણીય સુરક્ષા/ અળસિયાં ઉછેર/ અને મધુપાલન

            [6] જમીન ધોવાણ અટકાવી સંરક્ષણ-સુધારણા- ગોબરગેસપ્લાંટ અને ફળદ્રૂપતાના કાર્યક્રમોનો અમલ

            [7] ઔષધીય પાકોનો વસવાટ/ વાડી ફરતી “જીવંતવાડ” તથા “પિંઝરપાકો” ને આવકાર  

વાડીપરના “સફળ-નિષ્ફળ” પ્રયોગોની વાત અન્ય ખેડૂતો સુધી પહોંચાડવાના કરાએલા પ્રયત્નો

[1] પંચવટી બાગ પર ખેડૂતોને બોલાવીને –વાડીપરનિદર્શનો,પ્રદર્શનો,મીટીંગો,સેમીનારો,વ્યક્તિગતમુલાકાતો ગોઠવીને

[2] બહારનાકાર્યક્રમોમાં હાજરી આપીને – કૃષિ કોલેજો,કૃષિમેળાઓ,ખેતી સેમીનારોમાં ખેડૂતમંડળો સાથે સંવાદ કરીને

[3] આકાશવાણી દ્વારા- આકાશવાણી રાજકોટ “ગામનોચોરો”વિભાગ દ્વારા  વિવિધ પાસાઓના  17  વકતવ્યો અપાયાં

[4] સેટકુ-કૃષિગોષ્ટિ -  “ઇસરો” અ.વાદ તથા ગાંધીનગરથી બાગાયતી ખેતી અને પાણીના કાર્યક્ષમ ઉપયોગના સબંધે                   

                          ત્રણ લાઇવ કાર્યક્રમો પ્રસારિત થયા.

[5] ટેલીવીઝન – દૂરદર્શન અ.વાદ, ગિરનાર-રાજકોટ, અને ઇ,ટીવી દ્વારા સજીવખેતી, બાગાતતીખેતી,  શાકભાજીની     

                            ખેતી ના 6 કાર્યક્રમો પ્રસારિત થયા.

[6] લખાણ દ્વારા -  [અ] મેગેઝીન થકી – કૃષિવિજ્ઞાન, ખેતીનીવાત,ખોડલધામસ્મૃતિ,પરિસર,લોકસરવાણી, કૃષિજીવન,     

         કોડિયું, જલજીવન, ખારાશસંવાદ, સમાજસુવાસ, ઉમિયાપરિવાર, ગુ.બાગાયતવિકાસમાં  200 લેખોની પ્રસિધ્ધિ

[બ]  અખબાર – “સંદેશ”તથા “ફૂલછાબ”માં 100 જેટલાં અને ‘કોમોડિટીવર્લ્ડમાં દર અઠવાડિયે લેખ-કોલમ ચાલુ છે

[7] પુસ્તિકાઓ પ્રસિધ્ધ કરીને -  પ્રસિધ્ધ થયેલાં પુસ્તકોની યાદી અલગથી આપી છે.

[8] નર્સરી અને બીજ-પ્લોટ દ્વારા – સૂકા વિસ્તારના ફળવૃક્ષોના રોપ-કલમો ને ઉત્તમબીજની વ્યાજબી ભાવથી વહેંચણી

  બજાવાય રહેલ સામાજિક કર્તવ્ય – ફરજ - સેવાઓ

                      ચોસલા ગ્રામપંચાયતના સરપંચ તરીકે  ------11 - વરસ

                      ચોસલા ગામ સેવા સહકારી મંડળીના પ્રમુખ – 4  - વરસ

                      ગુજરાત બાગાયત વિકાસ પરિષદ ઉપ પ્રમુખ-10 – વરસ

                      સરદાર સંશોધન એવોર્ડ પસંદગી કમીટી સભ્ય-..2 –વરસ

     ચાલુ કામગીરી

                      વાત્સલ્યધામ ટ્રસ્ટ માલપરામાં મેનેજીંગ ટ્રસ્ટી  –   પ્રમુખ

                      સ્વાશ્રય કૃષિ આહાર પરિવાર – ...... ............. ઉપ પ્રમુખ

                      કૃષિ વિકાસ મંડળ ગઢડા ............................... .... પ્રમુખ

                      લોક સેવક સંઘ થોરડી...................................ઉ પ પ્રમુખ

                      વાત્સલ્યધામ સર્વોદય યોજના માલપરા ...માનદ સંચાલક

સમાજે કરેલી કદર –

1992 – “ શ્રેષ્ઠ વિદ્યાર્થી સન્માન ” ઝાડનાં પારખાં ફળ પરથી –ભૂતપૂર્વ વિદ્યાર્થી સન્માન લોકભારતી સણોસરા

1993 - “ ધરતી પુત્ર એવોર્ડ ” ખેતીક્ષેત્રે  નવિનતમ પ્રયોગો અને વિસ્તરણ—સ્નાતક મિત્રમંડળ ભાવનગર

1994 – “ ઇનોવેટીવ ફાર્મર એવોર્ડ ”ખેતીમાં ટપક સિંચાઇ પધ્ધતિની પહેલ- ગુ,રાજ્ય અને રાજ્ય સહકારી બેંક

1996 – “ કૃષિ પથદર્શક એવોર્ડ ” બાગાયતી ખેતી, નવિનતમ પ્રયોગો – ફૂલછાબ અને ગુજરાત સરકાર

1998 – “ સરદાર-કૃષિ સંશોધન એવોર્ડ” [51000 રુ]સૂકા વિસ્તારમાં ફળવૃક્ષોનું સફળ વાવેતર -ગુજરાત સરકાર

1999 – “ કૃષિ સેવા એવોર્ડ ” કૃષિમાં નવા સંશોધનો  - વેસ્ટર્ન એગ્રી સીડ્ઝ અને માનવસેવા ટ્રસ્ટ બગસરા

2005 – “ બલરામ એવોર્ડ ” કૃષિ સાહિત્ય અને નવા અભિગમો –ભારતીય કિસાન સન્ઘ અમદાવાદ

2005 – “ સ્વામી નારાયણ સન્માન ” કૃષિક્ષેત્રે અનેકવિધ સિધ્ધિઓ –સ્વામી નારાયણ ગૂરુકૂળ ઢસા

2006 – “ લાઇફ ટાઇમ એચીવમેંટ એવોર્ડ ” ખેતીમાં સક્રિયતા, ખેડૂતોને નવી દિશાના રાહબર એગ્રીલેંડ નેટવર્ક

2008 – “ વિશિષ્ટ વ્યક્તિ સન્માન ” ખેતીના નવિનતમ આયામો –રાષ્ટ્રિય પર્વ ઉજવણી-ગુજરાત સરકાર  ગઢડા

2008 – “ પ્રાણવાન કિસાન દંપતિ ” ગોપાલન અને સજીવખેતીમાં જીવંતતા –જળક્રાંતિટ્રસ્ટ રાજકોટ

2008 – “ સૃષ્ટિ સન્માન ” અનુભવ આધારિત વિશિષ્ઠ લેખનશૈલી, સજીવખેતીના પ્રયોગો.- સૃષ્ટિ સંસ્થા અમદાવાદ

2009 – “ કૃષિના ઋષિ ” માઇક્રોઇરીગેશન, અને સજીવખેતી -  ગુજરાત રાજ્ય અમદાવાદ

2009 – “ F.G.I  Awards for EXCELLENCE ” ખેતી વિકાસમાં વિશિષ્ટ કામગીરી –ફેડ.ઓફ ગુજ.ઇન્ડ.વડોદરા

2012 – “ नवोन्मेषी कृषक सम्मान” नवोन्मेषी कृषि तकनीकियांका विकास,भारतीय कृषि अनुसंधान संस्थान

                                                                            नई दिल्ली                                     

કૃષિ પ્રયોગશીલતાનું સન્માન

[ઇંડીયન એગ્રીકલ્ચરલ રીસર્ચ  ઇંસ્ટીટ્યુટ ન્યુ દીલ્હી દ્વારા “ ઇનોવેટીવ ફાર્મર એવોર્ડ-2011-12” મેળવનારશ્રી હીરજીભાઇએ એવોર્ડ સ્વીકારતી વેળાએ ખેડૂતો અને વિજ્ઞાનીઓ સાથે આપલે કરીને સન્માનનો જે પ્રતિભાવ તા-3-3-12 ના રોજ ન્યૂ દિલ્હી મુકામે આપ્યો હતો તેનો સાર અહીં ગૌરવસહ રજુ કરીએ છીએ-તંત્રી –“કોડિયું” ]

માનનીય...શ્રી પ્રમુખ મહોદય,આ.શ્રી શર્મા સાહેબ,આ.મંચસ્થ મહાનુભાવો અને આ દેશની ખેતીનેઆધુનિક બનાવવા મથી રહેલા “IARI”  સંકુલના સૌ કાર્યકર્તા ભાઇ બહેનો તથા મારા વ્હાલા ખેડૂત ભાઇ-બહેનો અને મુરબ્બીઓ !

      હું હીરજી ભીંગરાડિયા ગુજરાતના ભાવનગર જિલ્લાના એક ગામડાના ખેડૂત કુટુંબનું સંતાન હોવાથી મારો ઉછેર  પ્રકૃતિના ખોળે થયો. વળી ધરતી, પાણી, વનસ્પતિ, ગાયો, જીવડાં અને પશૂ-પક્ષીઓ- બધાની વચ્ચેના સહવાસ ના હિસાબે મને મળેલ કૃષિનો જન્મજાત વારસો માત્ર ધંધા પૂરતો જ નહીં પણ-જીવન જીવવાની એક પધ્ધતિ સમાન હતો.

     મેં શિક્ષણ લીધું, પ્રખર કેળવણીકાર નાનાભાઇ ભટ્ટ અને મનુભાઇ પંચોળી-[દર્શક] ની ગુજરાતમાં આવેલી વિશ્વ વિખ્યાત ગ્રામ વિદ્યાપીઠ લોકભારતી સણોસરામાં. આ વિદ્યાપીઠ તો ગાંધી વિચાર અને નયી તાલીમને વરેલી સંસ્થા. ભારતનું હદય ગામડું છે, ભારતને સમૃધ્ધ કરવો હોય તો ગામડાં પહેલાં સમૃધ્ધ કરવા પડે. અંધારામાં પડેલા ગામડાને શોધી, તેમાં પડેલા હીરને અજવાળવાનું કામ, અભણ અને રાંકડી પ્રજાને શિક્ષિત કરવાનું કામ, અન્યાયનો સામનો કરતા થાય તેવા નિર્ભય બનાવવાનું કામ, અરે ! ગામડાં જેના પર નિર્ભર છે એવા પાયાના વ્યવસાય ખેતી અને ગોપાલનનું મહત્વ સમજાવવાનું કામ આજે પણ અહીં થઇ રહ્યું છે.

      લોકભારતીના શિક્ષણ દ્વારા, ગુરુજનો સાથેના સહવાસ દ્વારા,તેમના વક્તવ્યો અને લખાણો દ્વારા,મેં જાણ્યુંકે ઓહો  ! ખેતી એ તો છે ઇકોફ્રેંડલી-ઋષિ ખેતી વ્યવસાય ! પૂરો પ્રમાણિક, એક પણ પૈસાનું ખોટું કરવાની વાત જ જેમાં આવે નહીં એવો-કરવા જેવો વ્યવસાય ! વળી સ્વદેશી અને પૂરો સ્વાવલંબી ! સરદાર પટેલે તો કહ્યું હતું કે “ આ ધરતી પર છાતી કાઢીને ચાલવાનો અધિકાર જો કોઇને હોય તો તે ધરતીની ધૂળમાંથી ધાન્ય પકાવી સમાજને ચરણે ધરનાર ખેડૂતને છે.” અન્ય ઉદ્યોગ ધંધાઓ પૈસા રળી આપે છે, ગૌણ સગવડોની ચીજો બનાવી આપે છે પણ તેનાથી પેટનો ખાડો પૂરી શકાતો નથી. એટલે જ તો ખેડૂતને “જગતાત-અન્નદાતા” જેવું બિરૂદ અપાયું છે. ગુજરાતના અર્વાચીન યુગના આદિકવિ દલપતરામે પણ ગાયું હતું કે “ હે ખેડૂત ! તું ખરે જગતનો તાત ગણાયો, આ સઘળો સંસાર પાળતો તું જ જણાયો.” મહર્ષિ ટોલસ્ટોય અને ખૂદ મહાત્મા ગાંધીએ પણ “ખેડૂતનું જીવન એ જ શ્રેષ્ઠ જીવન”  કહ્યું છે.

       તો હું તો જન્મેય ધરતીપુત્ર-ખેડૂતનો જ છોરું ! મને તો ખેતી પ્રત્યેનો પ્રેમ અને લાગણી ગળથુથીમાં મળ્યાં છે ! હું શા માટે ખેતી ન કરું ? મારા મનમાં પ્રથમથી જ અંકુરિત થઇરહેલી ‘ઉત્તમખેતી કરવાની’ ઇચ્છાને પુષ્ટિ આપવાનું બળ લોકભારતીના શિક્ષણે પૂરું પાડ્યું. આપને જણાવું કે ગ્રેજ્યૂએશનનું ફાઇનલ રીજલ્ટ હજુ બાકી હતું ત્યાં બે જગ્યાએથી સર્વીસ માટેના એપોઇમીંટલેટર મળી ગયા હતા. અરે ! એ વખતની ખેતી આજનાજેવી રળાઉ પણ નહોતી. કૈંક મુંઝવણો અને આંટીઘુંટીઓની લાગેલી લાંબી લાઇન હોવા છતાં “મારે તો ખેતી કરવી છે” .....નહીં.નહીં, માત્ર કરવી જ છે એમ નહીં, પણ “કરી દેખાડવી છે” એવો દ્રઢ નિર્ણય મેં લીધો

     લોકભારતીના કૃષિશિક્ષણ દ્વારા મારામાં અભ્યાસુ મનોવૃતિનો પ્રવેશ તો થઇ ચૂક્યો હતો. એટલે મેં સ્વિકારેલ આ ખેતી વ્યવસાયને ઊંડાણથી સમજવાના પ્રયત્નો શરુ કર્યા. અને જાણ્યું કે ખેતી એતો સજીવો અને કુદરતી પરિબળો વચ્ચે ગુંથાએલો વ્યવસાય છે ભાઇ !-જમીન, પાણી, પોષણ, બીજ, આબોહવા અને સંરક્ષણ-ગણાય બધા જ પાયાના પરિબળ, પણ પૂરે પૂરા કુદરત પર આધારિત ! અને કુદરતની સામે પડ્યે કંઇ સારા પરિણામ થોડા મળે ? એમાં તો નક્કી હાર જ થાય ! એટલે પરિણામ સારું મેળવવું હોય તો કુદરતની સાથે સુમેળ સાધતા રહેવું પડે, એની સામે વાદ-વિવાદ નહીં પણ સંવાદ સાધતા સાધતા જો કાર્યક્રમો ગોઠવ્યા હોય તો  એની મદદગારી પણ મેળવી શકાય તેવું મને સમજાયું.અનેકુદરત સાથે બાથ ભીડીને નહીં પણ એના તાલમાંતાલમેળવીનેખેતીકરવીએવીમેં“પોલીસી”નક્કીકરી લીધી.

     હવે મને ખેતીના તમામ ક્ષેત્રના વિજ્ઞાનને સમજવાનીજરૂરિયાત દેખાઇ.મેં મારી અવલોકનશક્તિ વિકસાવી.જમીન,                  

એના ગુણધર્મો, એમાં રહેલ બેક્ટેરિયા, જમીનની ફળદ્રૂપતા, પાકને ભાવતા તત્વો, એમાં ભેજની આવશ્યકતા, પાકમાં ભમતી જીવાતો, ખેતીમાંથી નીકળતી આડપેદાશો, એનો ઉપયોગ કરી ધરતીને કસ પૂરો પાડે તેવું ગોબર, પાકસંરક્ષણમાં ઉપયોગી ગોમૂત્ર અને માનવ-ખોરાકમાં ઉપયોગી એવું ઉત્તમ દૂધ પુરૂં પાડતી ગાયો ! આ બધું વિચારતા વિચારતાં...... ખેતીનું એક અખંડ દર્શન લાધ્યું. ખેતીમાં કોઇ એક પરિબળનું નહીં, પણ જમીન, પાણી, આબોહવા, છોડવા, ઝાડવા, જીવડા, જાનવરો અને પંખીઓ બધાનું યોગદાન રહેલું છે. કોઇને બાદ રાખીને નહીં, કોઇની સામે પડીને પણ નહીં, પણ સૌનો સાથ લઇ, એકબીજા સાથે અનૂકુલન સાધી આગળ વધાશે તો જ સફળ રહેવાશે એવો પ્રકૃતિનો કહોને સમગ્રતાનો મનથી સ્વિકાર કર્યો.

         મિત્રો ! મુરબ્બીઓ ! મેં ખેડૂતનું જીવન સ્વિકાર્યું-એનો અર્થ એવો તો નથીને કે મારે અને મારા કુટુંબીજનોને ગરીબાઇમાં જ સબડ્યા કરવું ? હરગીઝ નહીં ! શું ખેડૂત થયા એટલે પોતાને કોઇ હોંશ, કોઇ શોખ, બાળકોનું સારું શિક્ષણ કે આરોગ્યની ઉત્તમ સેવાઓનો અધિકાર ચાલ્યો જાય ? શું ખેડૂતને ક્યાંય બહાર હરવા-ફરવા કે જોવા-સમજવાના ખર્ચા નહીં કરવાના ?  મારે અને મારા પરિવારને સુખી-સમૃધ્ધ જીવન જીવવાની હોંશ હતી. એટલે મેં સંભાળેલ વ્યવસાયમાંથી જરૂરી નાણાં કમાઇ લેવા કમર કસી. મારી ખેતીને એક પ્રોડકટીવ, અરે ! વાયેબલ યુનીટ બનાવવા મેં આધુનિક ખેતી વિજ્ઞાનની ભેર લેવાનું વિચાર્યું અને એ દિશામાં પ્રયત્નો આદર્યા.

       હું કૃષિ યુનીવર્સીટીઓમાં ભમ્યો, કૃષિના વિજ્ઞાનીકોને મળ્યો. ખેતી વિજ્ઞાનના સાહિત્યને ઢંઢોળ્યું, આંખ-કાન ખુલ્લા રાખી જ્યાંથી મળે ત્યાંથી નવીવાત,પધ્ધતિ, બિયારણ નુસ્ખા શોધી શોધી મારા ફાર્મપર પ્રયોગો હાથ ધર્યા.અને ખેતીમાંજ રોજબરોજ સામે આવતી રહેતી સમસ્યાઓના મારી કોઠાસુઝ અને હૈયા ઉકલતથી ઉકેલ શોધતો રહ્યો અને ફળદાયી પરિણામ મેળવતો રહ્યો.

       સજીવખેતી, ગીરગાય ઉછેર, મધુપાલન અને અળસિયાંઉછેરની સાથોસાથ પર્યાવરણસુરક્ષા,ધાન્ય અને ફળપાકોનું સંવર્ધન, શાકભાજીમાં અનેક યુક્તિઓ, અરે ! માત્ર બુધ્ધિના ઉપયોગથી, એકપણ પૈસાના વધારાના ખર્ચ વિના  દુધીમાં અઢીગણું વધારે ઉત્પાદન- પંચવટીબાગનો રોજીંદો ક્રમ બન્યા છે.

        જમીનધોવાણમુક્તિ, તેનું સંરક્ષણ, ગોબરગેસપ્લાંટ, લીલો પડવાસ, લેગ્યુમબેક્ટેરિયા, મિશ્રપાક, પાકની ફેરબદલી અને ચીકણી જમીનમાં રેતી ઉમેરણના પ્રયોગો, ફળદ્રૂપતાને શિરમોર બનાવતા કાર્યક્રમો સાબિત થયા છે. વરસાદી પાણીનું વાડીમાં જ રોકાણ અને તળમાં રીચાર્જ, ખેતતળાવડી, વાણીની જેમ વિવેકસભર પાણીના કાર્યક્ષમ ઉપયોગ અર્થે છેલ્લા 25 વરસોથી 40 એકરનો આખો પંચવટીબાગ ટપક સિંચાઇ પધ્ધતિને સોંપ્યો છે.વાત કરું તમને ! વાડી આવી છે કાળુભાર ડેમના કાંઠાપર. પાવા ધારીએ તો બે-ત્રણ નાકે 100 વિઘાની વાડી રેળ પાણીથી પાઇ શકાય તેવી સગવડ છે. પણ પાણી તો રાષ્ટ્રિય સંપતિ છે જરૂર ન હોય તો તેનો બગાડ થોડો કરાય ? જ્યાં 3 લીટરની જરૂર હોય ત્યાં 3 લીટર અને જ્યાં 300 ની જરૂર હોય ત્યાં એટલું જોખી જોખીને પવાય છે. બપોરના ખરા મધ્યાંન્હે આવીને મારી વાડીના છોડવા –ઝાડવાને પૂછી જોજો ! આપને જવાબ મળશે “અમેતો બહુ મજામાં છીએ કહો ! તમે કેમ છો ? ” મારી જેમ તમો પણ એની ભાષા સમજવા માંડશો તો એબધા બીજીયે ઘણી વાતો તમારી સાથે કરવા લાગી જશે.

             સૂર્યપ્રકાશનો ખેતીમાં વધુમાં ઉપયોગ કરવાના પ્રયોગો, જીવંતવાડ અને એના દ્વારા પંખીઓ અને જીણા જીવડાઓ થકી ખેતીપાકના થઇ રહેલા રખોપાં ! કઇ વાત કરું અને કઇ ના કરું ? છેલ્લે ગયા વરસે એની બહુચર્ચિત મગફળીની ખેતી જોવા ચીન ગયો હતો. બહુ જીણવટથી બધું જાણ્યું અને બસો ઉપરાંત ફોટા પાડ્યા. ત્યાંનુ હવામાન, એની ફળદ્રૂપ જમીન, ત્યાનું સ્પેશ્યલ બિયારણ વગેરે તો અહીં ન લાવી શકાય પણ ખેતી કરવાની એની નવતર પધ્ધતિનો તો અમલ કરી શકાય ને ? પંચવટી બાગમાં એનો અખતરો કર્યો . ચાઇના પધ્ધતિ, આપણી ચીલાચાલુ પધ્ધતિ અને એક બન્નેના વચગાળાની મારી પોતાની કોઠાસુઝની પધ્ધતિ-ત્રણ પધ્ધતિથી મગફળી ઉગાડી. તો ચીલાચાલુ પધ્ધતિમાં એકરદીઠ 800 કીલો અને ચાઇનાપધ્ધતિ દ્વારા 1540 કીલો ઉત્પાદન મેળવી શક્યો હતો.

          ખેતી એતો કુદરતના સતત સાન્નિધ્ય વાળો  કુદરતની વચાળે જ રહીને કરાતો  અને પળે પળે પરિવર્તન પામતો  વ્યવસાય છે ભાઇ ! જ્યારે જેની જરૂર પડી તેવા હાથવગા ઉપાયો લીધા છે. પસંદગીથી તૈયાર કરેલાં દેશી બીજ પણ વાવ્યાં છે અને હાઇબ્રીડ, બીટી, અને ટીસ્યુકલ્ચર જેવા નવા વિજ્ઞાનને પણ આવકાર્યું છે વડિલો ! વિવેકપૂર્ણ રીતે બહુથોડા રસાયણોને પણ અનિવાર્ય અનિષ્ટ તરીકે ક્યારેક ક્યારેક ઉપયોગમાં લીધા છે. આમતો ભરપૂર રીતે સેંદ્રીય ખાતર અને ગૈમૂત્રના છંટકાવ પર મને વધુ ભરોસો બેઠો છે. અળસિયાંયે પાળ્યાં છે અને જરૂર પડ્યે ટ્રેકટર-હારવેસ્ટરને પણ ઉપયોગમાં લીધા છે. પરિણામ એ આવ્યું છે કે ખેતી આર્થિક રીતે સધ્ધર થઇ છે. એ રીતે કહેવું હોય તો કહી શકું કે હું ખેતીમાં સફળ રહ્યો છું. ખેતીમાં કદિ કંટાળો આવ્યો નથી. અફસોફ થયો નથી. એક લગાવથી,રસથી, શોખથી,પ્રેમથી  ખેતીમાં કાયમ આનંદ માણ્યો છે.

        ઉપલબ્ધી રૂપે [1] મને જીવનનું સાચું-ઓરીજનલ-સુખ મળ્યું છે. જીવનનો આનંદ પામ્યો છું. એક નમૂનેદાર ખેડૂતની ઓળખ ઉભી કરી શક્યો છું એનું મને ગૌરવ છે. [2] ખેતીમાંથી જરૂર પૂરતું કમાઇને મારા કુટુંબને સંતોષ આપી શક્યો છું. [3] અને અત્યંત નમ્રતા પૂર્વક કહુ છું કે મારી વાડી-પંચવટીબાગ માત્ર આવક-ઉપાર્જનનું સાધન નથી પણ મારા સમગ્ર શિક્ષણે કંડારી આપેલ જીવન માર્ગ છે. પંચવટીબાગ એ સમગ્ર ખેડૂત આલમ માટે એક રોલમોડેલ બન્યો છે. જ્યાં શાળા-કોલેજના વિદ્યાર્થીઓ, ખેડૂત તાલીમ વર્ગના તાલીમાર્થીઓ, એન.જી.ઓ ની કૃષિવિંગના મુલાકાતીઓ  અને મહિલા મંડળો  પર્યાવરણવાદી મહાનુભાવો, કૃષિ ના વિજ્ઞાનીઓ અને અભ્યાસુ આગંતુકોની 6-7 હજાર જેવી સંખ્યામાં આવન –જાવન રહે છે.અને કંઇકને કંઇક ઉપયોગી વાત સાથે લઇનેજાય છે એનો મને સંતોષ છે.

      શરૂમાં ગ્રામ પંચાયતના સરપંચ તરીકે ,સેવા સહકારી મંડળીના પ્રમુખ તરીકેની સેવા બજાવી હતી.હવે કેટલીય સ્વેચ્છિક સંસ્થાઓના ટ્રસ્ટી, પ્રમુખ તરીકે ફરજ બજાવવાનું ચાલુ છે.આવા સામાજિક કાર્યો કરવાં તેનેમારી ફરજ સમજુંછું

         ગ્રામ વિદ્યાપીઠ લોકભારતીથી તો એવા સંસ્કાર મળેલા છે કે “ દુ;ખ વહેંચવાથી ઘટે છે અને સુખ વહેંચવાથી વધે છે.” એ ન્યાયે વર્ષોના અનુભવે ખેતી કરતા કરતા જે કંઇ પાસ-નાપાસના પરિણામો મળ્યાં છે તેના પરથી અન્ય ધંધાર્થીઓ ધડો લઇ શકે એ વાસ્તે સુખ વહેંચણીના પ્રયત્નો આદર્યા. જેમ કે......

[1] વાડીપર જ નિદર્શનો,પ્રદર્શનો, મીટીંગો,ચર્ચા સભાઓ, રાખી સફળ પ્રયોગોની વિગતોથીસૌનેમાહિતગાર કરતો રહુછું

[2] બહારના કાર્યક્ર્મો-ખેડૂતસેમિનાર, કૃષિમેળા,કૃષિ યુની.ના કાર્યક્રમો વગેરેમાં વ્યાખ્યાનો આપવાનું બને છે.

[3] આકાશવાણી રાજકોટ-‘ગામનોચોરો’ માંખેતીના વિવિધ વિષયો પર 17 જેટલાં વાર્તાલાપો આપ્યા છે.

[4] સેટકુ કૃષિગોષ્ટિ, અને દૂરદર્શન,ગિરનાર અને ઇટીવી પર કેટલાક કાર્યક્રમ રજૂ કરાયા.

[5] દૈનિક પત્રો અને કૃષિમેગેજીનોમાં 200 ઉપરાંતના લખાણો પ્રસિધ્ધ થયાં

[6] અનુભવ આધારિત કૃષિ વિષયક 25 જેટલી પુસ્તિકાઓ પ્રસિધ્ધ કરી છે. જે પ્ર્ત્યક્ષ કાર્યાનુભવનો નીચોડ હોઇ ગુજરાતના પ્રબુધ્ધ મહાનુભાવો ઉપરાંત સામાન્ય ખેડૂત આલમને પણ ઉપયોગી જણાઇ છે.

         અને વડિલો ! મારા આ કામની કદર રૂપે સમાજે, સરકારે, કૃષિ યુનીવર્સીટીઓએ, અને સામાજિક સંસ્થાઓએ, અનેક સ્વરૂપે કદર કરી –ધરતી પુત્ર એવોર્ડ, કૃષિ પથ દર્શક એવોર્ડ, F.G.I.એવોર્ડ ફોર એક્સેલંસ, સૃષ્ટિ સન્માન પદક. પ્રાણવાન કિસાન-દંપતિ સન્માન, જેવા 15 જેટલાં એવોર્ડ અને સન્માન આપીને મારાકામમાં બળ પૂર્યું છે.

        આજ એવી જ કદર રૂપે અહીં I.A.R.I. સંસ્થા અને સંચાલકો તરફથી  માનનીય શ્રીસોમપાલ શાસ્ત્રીજીના વરદ હસ્તે મને “ઇનોવેટીવ ફાર્મર એવોર્ડ-2011-12” મેળવવા સદભાગી બનાવ્યો છે.

      મિત્રો ! મુરબ્બીઓ ! વ્હાલા ખેડૂત બંધુઓ ! કહેવાનું તાતપર્ય એ છે કે આ સન્માન મારું એકલા –હીરજી ભીંગરાડિયાનું નહીં, મારા દ્વારા આપણા સહુનું , કૃષિ અને કૃષિક્ષેત્રે સંઘર્ષરત –ખેતીના મુંઝારાઓમાંથી માર્ગ શોધવા મથનારા સૌ ખેડૂત સંશોધકોનું –સારાએ દેશના ખેડૂતોનું સન્માન થયું છે.  

          આ સન્માન એ રીતે સ્વિકારતા ખૂબ હર્ષની લાગણી અનુભવું છું. સન્માનિત કરનારા આપ સૌ વડિલો, આઇ,એ.આર.આઇ.ના વડા આદરણીય ડૉ શર્મા સાહેબ, અને સૌ અધિકારી ગણ તથા મુરબ્બીઓ અને મિત્રોને મારા કામથી સંતોષ મળે તેવું કામ કરવાનું પ્રભુ મનેબળઆપો. આપસૌ વડિલોના આશિર્વાદ મારાપરઉતરો !અસ્તુઆભાર !